ΑΡΧΑΙΕΣ ΜΥΚΗΝΕΣ: ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΟΨΗΣ

ΧΑΡΤΗΣ ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

During the Mycenaean period, the Greek mainland enjoyed an era of prosperity centered in such strongholds as Mycenae, Tiryns, Thebes, and Athens. Local workshops produced utilitarian objects of pottery and bronze, as well as luxury items, such as carved gems, jewelry, vases in precious metals, and glass ornaments. Contact with Minoan Crete played a decisive role in the shaping and development of Mycenaean culture, especially in the arts. Wide-ranging commerce circulated Mycenaean goods throughout the Mediterranean world from Spain and the Levant. The evidence consists primarily of vases, but their contents (oil, wine, and other commodities) were probably the chief objects of trade.

Besides being bold traders, the Mycenaeans were fierce warriors and great engineers who designed and built remarkable bridges, fortification walls, and beehive-shaped tombs—all employing Cyclopean masonry—and elaborate drainage and irrigation systems. Their palatial centers, "Mycenae rich in gold" and "sandy Pylos," are immortalized in Homer's Iliad and Odyssey. Palace scribes employed a new script, Linear B, to record an early Greek language. In the Mycenaean palace at Pylos—the best preserved of its kind—Linear B tablets suggest that the king stood at the head of a highly organized feudal system. By the late thirteenth century B.C., however, mainland Greece witnessed a wave of destruction and the decline of the Mycenaean sites, and the withdrawal to more remote refuge settlements.

Το Λουτρό του Παλατιού του Νέστωρα στην αρχαία Πύλο

Κατά τη μυκηναϊκή περίοδο η ηπειρωτική Ελλάδα διήλθε από εποχή ευημερίας και είχε ισχυρά πολιτιστικά κέντρα, όπως οι Μυκήνες, η Τίρυνθα, η Θήβα κι η Αθήνα. Πολλά τοπικά εργαστήρια παρήγαγαν χρηστικά αντικείμενα κεραμικής ή χαλκού, καθώς και είδη πολυτελείας, π.χ. πολύτιμες πέτρες, κοσμήματα, αγγεία από πολύτιμα μέταλλα και γυάλινα διακοσμητικά. Καθοριστικό ρόλο στη διαγραφή της πορείας και στην εξέλιξη του Μυκηναϊκού Πολιτισμού έπαιξε η επαφή με τον πολιτισμό της Μινωικής Κρήτης, ιδαίτερα στον τομέα της Τέχνης. Πλούσιο εμπορικό δίκτυο μετέφερε τα μυκηναϊκά προϊόντα σε όλη τη Μεσόγειο, από την Ισπανία μέχρι τη Φοινίκη. Τα ευρήματα είναι κυρίως αγγεία, αλλά είναι προφανές ότι τα μεταφερόμενα εμπορεύσιμα προϊόντα ήταν ελαιόλαδο, κρασί και άλλα αγαθά).

Εκτός από ικανοί έμποροι, οι Μυκηναίοι ήταν δεινοί πολεμιστές και μηχανικοί - σχεδίασαν και έχτισαν αξιοθαύμαστες γέφυρες, οχυρωματικά τείχη και θαλαμοειδείς / θολωτούς τάφους, με τη χρήση γιγαντιαίων σμιλευμένων λίθων και προηγμένων συστημάτων αποχέτευσης και άρδευσης. Στα αριστουργήματα του Ομήρου, Ιλιάδα και Οδύσσεια, απαθανατίζονται τα ανακτορικά κέντρα τους ως "πολύχρυσες Μυκήνες" και "αμμώδης Πύλος". Οι γραφείς των ανακτόρων χρησιμοποιούσαν τη Γραμμική Β γραφή για να αποδώσουν εγγράφως τη γλώσσα τους, που ήταν πρώιμη ελληνική. Στο καλύτερα σωζόμενο μυκηναϊκό ανάκτορο, αυτό της Πύλου, οι επιγραφές στη γραμμική Β μας πληροφορούν ότι ο άνακτας ήταν ο επικεφαλής άρτια οργανωμένου φεουδαρχικού συστήματος. Όμως, στα τέλη του 13ου αιώνα π.Χ., η Ηπειρωτική Ελλάδα υπέστη επιδρομές και καταστροφές που προκάλεσαν τη σταδιακή παρακμή των μηκυναϊκών πολιτιστικών κέντρων και τη μετοίκιση του πληθυσμού σε απόμερα αλλά περισσότερο ασφαλή πολίσματα.