Ποια ήταν τα βασίλεια του ελλαδικού χώρου;

Στη μητροπολιτική Ελλάδα ο θεσμός της βασιλείας είχε «εθνικό» χαρακτήρα και βασιζόταν στη φυλετική οργάνωση του κράτους. Ο βασιλιάς εκλέγονταν από τους στρατιωτικούς και είχε επιτελείο του τους ευγενείς. Τα πιο σημαντικά βασίλεια ήταν δύο: της Μακεδονίας και της Ηπείρου.

Α. Το Βασίλειο της Μακεδονίας: Περιελάμβανε τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία και περιοχές της Νότιας Ελλάδας. Πρωτεύουσα ήταν η Πέλλα. Πρώτος βασιλιάς, ύστερα από το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ήταν ο Κάσσανδρος, ο ιδρυτής της Θεσσαλονίκης. Το 280 π.Χ. ο βασιλιάς Αντίγονος Γονατάς νίκησε και έδιωξε του Γαλάτες, οι οποίοι είχαν προκαλέσει πολλές καταστροφές στον ελλαδικό χώρο. Ίδρυσε τη δυναστεία των Αντιγονιδών, που κυβέρνησαν μέχρι την κατάληψη της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους (168 π.Χ.).

Β. Το Βασίλειο της Ηπείρου: Οι κάτοικοι ήταν Δωριείς Έλληνες, του φύλου των Μολοσσών. Κυβερνούσαν με σύστημα μετριοπαθούς βασιλείας, σύμφωνα με το οποίο την εξουσία του βασιλιά έλεγχε ο ανώτατος άρχοντας, ο οποίος αντιπροσώπευε το λαό. 

Πρωτεύουσα ήταν η Πασσαρώνα και πιο σπουδαίος βασιλιάς ήταν ο Πύρρος, ο οποίος έκανε εκστρατεία να κατακτήσει τη Δύση. Μεταξύ 280 και 275 π.Χ. νίκησε τους Ρωμαίους στην Ιταλία και τους Καρχηδόνιους στη Σικελία.

Σκοτώθηκε στο Άργος της Πελοποννήσου το 272 π.Χ. στη διάρκεια της εκεί εκστρατείας του, που είχε σκοπό να καταλάβει τη Νότια Ελλάδα.